De Nieuwe Economie
Dit is een vondst van Michiel Hubeler die verdient om van ‘reactie’ te worden verheven tot echte Bicker. Citaat van ondernemer Joel Spolsky: “De enige bedrijfsmodellen waar ik nog aan wil werken hebben een volledig gratis massamarkt component, en een aanleunend nicheproduct dat geld verdient aan de uitlaatgassen van de massamarkt component. (…) Het ouderwetse ‘maak iets en zorg dat mensen ervoor betalen’ model is veel moeilijker van de grond te krijgen dan hetzelfde gratis aanbieden, zorgen dat je 100x de gebruikersaantallen krijgt en dan 1% daarvan overhalen om te betalen voor een of andere toegevoegde waarde.”
Meer vrijhandel?
Het Trans Pacific handelsverdrag vernietigt banen en leidt tot een allesverzengende neerwaartse spiraal in lonen. Nee, TPP leidt tot groei van het BPP van 0,5% tot 8% in de betrokken landen. De VS debatteert over TPP en het zou ons sieren daarvan nota te nemen omdat wij moeten beslissen of we een Transatlantische overeenkomst willen, of niet. Hoewel de Bicker instinctief pro-handel is (meer mensen leidt tot efficiëntere allocatie van productie, en 200 jaar groeiende handel is gepaard gegaan met 200 jaar groeiende welvaart) zijn er verstandige mensen met bedenkingen. Simon Johnson, ex-IMF nu MIT Sloan, zegt: TPP leidt tot piepkleine groei in BBP van de VS, meer ongelijkheid, en meer banenverlies. Dani Rodrick, Harvard, citeert studies waaruit blijkt dat goedkope Chinese import hebben geleid tot blijvende werkloosheid en lagere lonen in specifieke regio’s, zonder compenserende groei in andere bedrijfstakken. Modellen die door voor- en tegenstanders worden aangevoerd zijn geen van alle overtuigend.
Crash of '16?
Sensatiezuchtige kop, nuchter artikel van Robert J. Samuelson (ja hij leeft kennelijk nog). Hoe de groeistuip in China, Brazilië en andere voorheen snelgroeiende landen leidde tot verminderde vraag naar grondstoffen, dus minder inkomsten voor ontwikkelende landen die grondstoffen produceren, dus wereldwijde stagnatie. Bijkomend: wereldhandel leidt niet meer tot productiviteitsgroei. VS zelf is niet in staat om motor te zijn want bevolking spaart na de shock van 2008. Europa altijd lethargisch.
‘Playground’ is de naam van het nieuwe bedrijf van Andy Rubin, één van de uitvinders van Android. Die software gaf hij gratis weg aan makers van smartphones, zodat het al snel een standaard besturingssysteem werd voor non-Apples. (Android werd twee jaar na oprichting gekocht door Google.) Weggeven = groei = geld, dat is de contra-intuïtieve les die Rubin nu meeneemt in Playground. Het is soort superincubator voor apparaten met kunstmatige intelligentie (AI). In AI zit de toekomst gelooft Rubin. Playground geeft niet alleen kantoorruimte en advies maar ook de hardware waarmee startups hun prototypes kunnen bouwen. Smartphonemakers kregen hun besturingssysteem gratis, AI-hardwarebedrijven krijgen hun ‘van-de-plank-componenten’ cadeau van Playground. Want het lastigste voor apparatenmakers is te beslissen welke componenten te kiezen. Als Playground nieuwe standaarden voor AI ontwikkelt, wordt het net zo invloedrijk en waardevol als Android. Playground heeft $300 miljoen van onder meer Foxconn, Google en Tencent.
The Undisruptables
We leven in het tijdperk van disruptie nietwaar? Iedere uitgever – in muziek, boeken of nieuws – zal dat beamen. Ieder reisbureau, iedere middenstander. Maar waarom zijn de vijf grote bedrijven van dit moment – Google/Alphabet, Amazon, Facebook, Apple en Microsoft – dan zo onaantastbaar? Columnist Justin Fox geeft vier redenen: groot zijn maakt het makkelijker om positie te verdedigen met advocaten, lobbyisten en marketing; deze bedrijven zijn erin geslaagd de lichtvoetigheid van ‘startups’ te behouden; ze gebruiken hun platforms om klanten aan zich te binden, geholpen door netwerk-effecten; en er zijn tekenen dat dit helemaal niet zo’n tijdperk van vernieuwing is. Waarschuwing: in de jaren ’60 hadden we de ‘Nifty Fifty’ dominante bedrijven in de VS die onaantastbaar leken, en waarvan er een aantal inmiddels is gesneuveld. Maar de meesten bestaan nog – dus dat duidt er op dat grote bedrijven moeilijk worden verstoten.
Amazon als vervoerder
Goed voorbeeld van hoe een ‘Undisruptable’ zijn omvang gebruikt om nog onaantastbaarder te worden. Amazon wil niet alleen winkel zijn maar ook vervoersbedrijf. Gaat vliegtuigen en schepen leasen, en organisatie bouwen die export en import begeleidt, zegt Bloomberg op basis van interne plannen. Amazon wil zelf de schakel zijn tussen fabriek en klant, tussen India en VS, of België en Canada. Kan groot inkopen op allerlei fronten dus lagere prijzen; gemak voor fabrikanten maakt Amazon fijne klant; en andere voordelen.
Luchtvaart drukt snor
Commerciële luchtvaart is goed voor 11% van de CO2-emissies van de totale transportsector, ruwweg 3-4% van alle CO2-uitstoot. Net als auto’s zouden ze aan strengere eisen kunnen worden onderworpen. Maar het lijkt er op dat de vliegtuigfabrikanten (en hun klanten) drastische maatregelen hebben weten te fnuiken. Volgens een akkoord deze week (bereikt na zes jaar onderhandelen) gaan nieuwe regels pas in voor modellen die na 2020 geïntroduceerd worden; bestaande vliegtuigen vallen niet onder de regels. En het regime is mild: de nieuwste Boeing en Airbus modellen voldoen nu al aan die lagere emissieplafonds. De International Civil Aviation Organization (ICAO) zal wel eind dit jaar met een aanvullend programma komen gericht op luchtvaartmaatschappijen. Daarvan verwacht de milieulobby meer.
Waarom De Bicker
Benedict Evans, één van de slimmeriken van financiers Andreessen Horowitz, constateert dat overal ‘curatoren’ opduiken. Zullen we ze ‘selectionneurs’ noemen? Mensen proberen een dienst te maken van selectie uit overweldigend aanbod. ‘De top-5’ van restaurants, boeken, schoudertassen, ja zelfs nieuws. Amazon noemt zichzelf ‘the everything store’ en is ideaal als je weet wat je wilt. Maar Amazon heeft ondanks ultieme service, kolossale marketing en totale dominantie nooit meer dan 25% van de boekenmarkt veroverd. Waarom? ‘Een goede boekwinkel is vooraleerst een ontdekkingsplek. Het gaat niet om de planken maar om de tafels. En de tafels zijn lijsten, niet inventaris,‘ zegt Evans. Apple Music kaapt disk jockeys weg bij de BBC om programma’s (lijsten) te maken, en kruist die met algoritmes. ‘De lijst wordt met de hand gemaakt maar de machine zoekt de lijst die bij jou past.’ Je zou het ook kunnen zien in de winkelstraat: supermarkten drukken de kruideniers weg, maar er komen specialistische winkeltjes voor in de plaats. ‘Lists are the new search,’ zegt hij.
BMI klopt niet
‘Body Mass Index’ – uw gewicht gedeeld door het kwadraat van uw lengte – wordt algemeen gebruikt om te bepalen of iemand gezond, dik of obees is. Maar volgens een nieuwe studie is de BMI geen betrouwbare indicator van gezondheid. Je kunt zwaar zijn en toch gezond. 47,4% van dikke mensen was gezond als je afgaat op indicatoren als bloeddruk, cholesterol, glucose en triglyceriden (een soort vet in de bloedbaan).