Impeach?
Voortreffelijk overzicht door een historicus van de drie gevallen waarin het Amerikaanse Congres een zittende president probeerde te verwijderen. Dat lukte zelfs in 1866 met Andrew Jackson niet, een kennelijk spectaculair slechte president met veel vijanden. De ‘impeachment’ was te politiek gemotiveerd om beide partijen er achter te krijgen. De procedure tegen Nixon in 1973/74 verliep traag; belastingontduiking werd verworpen als te licht voor zo’n gewichtige aanklacht; die werd uiteindelijk gebaseerd op ondermijning van de rechtsgang; misbruik van macht; en niet gehoor geven aan juridische verzoeken (subpoenas) van het Congres. Kortom, je moet het echt grondwettelijk bont maken. Dan nog slaag je pas als je tegenpartij meewerkt. Dat dreigde te lukken en Nixon trad af. Maar niet toen de Republikeinen in 1998 Bill Clinton probeerden te wippen. De grondslag – liegen over een affaire – was niet zwaar genoeg en de leider van de Republikeinen (Newt Gingrich) had jarenlang een verhouding met een medewerkster. Clinton’s populariteit steeg tot 73%, en er was in de Senaat in de verste verte geen tweederde meerderheid te krijgen om zo’n geliefde President te vervolgen.
Dat is misschien wel de belangrijkste reden waarom impeachment van president Trump niet zal gebeuren: er moeten 20 Republikeinse senatoren overlopen om de motie te doen slagen. En dat gaat niet lukken, tenzij er hele nieuwe dingen bekend worden die de publieke opinie over Trump doen omslaan.
Een goedkope iPhone ...?
Apple brengt de SE weer op de markt, vier maanden nadat hij uit de handel was gehaald, zegt website Digital Trends. Nu zelfs voor een nog lagere prijs, $249 in plaats van de $400 toen hij werd geïntroduceerd in 2016. Hij is technisch allang ingehaald door Androids en nieuwere iPhones, hij is kleiner dan de meeste toestellen, maar heeft wel een koptelefoonaansluiting en Apple-kwaliteit. Waarom de SE is teruggehaald zegt het bedrijf niet. Marktaandeel vergroten? Nog niet te vinden op Nederlandse winkelsites.
Toevoeging: Apple Insider zegt dat het om een opruimingsactie gaat. Met dank aan lezer J. van der Drift.
Wereldhandel
Lage lonen zijn helemaal niet meer een beslissende factor voor bedrijven om fabrieken te verplaatsen – slechts 18% van alle wereldhandel gaat van een heel arm land naar een heel rijk land. Doorslaggevender is toegang tot grondstoffen, kwaliteit van infrastructuur etc. (NB als je olie en gas meetelt, zal dat best; de vraag is hoe het cijfer er uit ziet voor samengestelde producten.) Onderdeel van een megakaart gemaakt op basis van McKinsey-onderzoek naar veranderende wereldhandel. Ander weetje: handel wordt minder belangrijk. Tot 2007 groeide wereldhandel als percentage van BNP, tot 28% van het geheel; maar in 2017 was dat geslonken tot 22,5%.
Beter lezen!
Slechts één op de tien lezers kan een ‘gesponsored’ artikel onderscheiden van een redactioneel artikel. Relatief klein onderzoek met 758 deelnemers, maar wel alarmerend. Betaalde content, advertorial, ‘native content’ zijn allemaal benamingen voor hetzelfde: een advertentie die er zo veel mogelijk uit ziet als de rest van het nieuws, maar is geschreven door een adverteerder die heeft betaald voor een plekje tussen de nieuwsberichten (zie voorbeeld hierboven). Het doel is duidelijk: geloofwaardigheid ontlenen aan de omringende artikelen van de nieuwsredactie. In Nederland en en de VS en de meeste ontwikkelde landen moet zo’n bericht duidelijk herkenbaar zijn door een kopje ‘advertentie,’ ‘van onze sponsor’ of ‘promotie’ of zoiets – maar 9 van de tien lezers leest daar dus overheen. Native advertising is een redmiddel geworden voor media die steeds krampachtiger op zoek zijn naar inkomstenbronnen. Redacties, zelfs die van de NY Times, helpen de adverteerder bij het schrijven van de tekst. Ze maken hun eigen geloofwaardigheid te gelde, of wat er van over is in deze tijd van ‘fake news’. Maar dragen tegelijkertijd zelf bij aan afbrokkelend vertrouwen in de media. Fijn nieuws voor politieke partijen: 90% van de lezers zal hun betaalde boodschappen als objectief beschouwen. Cambridge Analytica, dat de Trump campagne hielp, boekte in 2016 groot succes met een artikel op de website Politico getiteld ‘Tien ongemakkelijke waarheden over de Clinton Foundation.’
Trackers veilig?
De financiële pers staat deze week vol met necrologieën van Jack Bogle, oprichter van Vanguard beleggingsfondsen en pionier van de ‘tracker’ of Exchange Traded Fund (ETF). Professionele beleggers verslaan zelden de markt, dus je kunt beter een mandje hebben waarin alle aandelen zitten, dat dobber je met de markt mee. Dat is de theorie. Hij had gelijk, ETF’s werden snel populair. Maar de groei begon pas echt na de wereldwijde financiële crisis van 2009-12. Intussen is 22% van de ‘free float’ van de S&P aandelen in beheer van ETF’s; Vanguard alleen al beheert 7% van alle aandelen in de S&P500. Nog riskanter: de liquiditeit wordt mogelijk gemaakt door market makers en die zijn ook al zo schaars: Susquehanna verzorgt 7% van de handel in Amerikaanse ETF’s, Jane Street 7% van de wereldwijde handel in ETF’s. Zij hebben geen verplichting om markten in stand te houden; wat gebeurt er bij de volgende schok, als er ook geen centrale banken klaarstaan om financiële instellingen te redden? Er is al een Wall Street-veteraan die een ‘big short’ heeft geplaatst op de markt voor ETF’s …
Kernenergie?
Is kernenergie de oplossing voor een wereld die energie vreet maar geen broeikasgassen meer wil toevoegen aan de atmosfeer? Een snel groeiende rij deskundigen en opinieleiders – onder wie Bill Gates – pleit voor een herbezinning. Nu een tegengeluid, van de man die hoofd was van de Nuclear Regulatory Commission onder president Obama 2009-2012, Gregory Jaczko. Hij zegt: kernenergie is helemaal niet zo goedkoop, en de overheid is niet opgewassen tegen de druk van de bedrijfstak dus veiligheid is niet optimaal. De oplossing die Gates en anderen voorstelt is een reactor die nog zeker tien jaar in de prototype fase zit.
Wisten we allang
Bewaar bier koud en drink het snel op. Duh. Conclusie van geleerden van het Leibniz Instituut van de Universiteit van München. Al na drie maanden verliest bier een deel van het hoparoma. Vooral belangrijk voor de makers van ‘craft beer’ waar de smaak sterk wordt bepaald door hop dat later wordt toegevoegd.
AVG deert NYT niet
De vorig voorjaar ingevoerde Europese privacywetgeving heeft veel Amerikaanse uitgevers afgeschrikt door de zware boetes. De New York Times heeft zijn beleid aangescherpt en plaatst alleen advertenties die lokatie- of contextueel gedreven zijn – niet door het surfgedrag van lezers want dat is privacygevoeliger. Nu, na een maand of 6, blijkt het niet te deren: de advertentie-omzet in Europa is gestaag blijven groeien. ‘De aantrekkingskracht van het merk is kennelijk belangrijker dan de mate waarin je gericht kunt adverteren,’ zegt de uitgever. Hoeveel abonnees heeft de Times in Europa? 450.000, zijnde 15% van de totaal 2,9 miljoen.
Vrije wil
In de zoektocht naar materiaal voor de nieuwsbrief lees ik van alles. Gisteren een interview in de Paris Review met Joyce Cary, uit 1954. Nu een onbekende schrijver, maar goed. Hij had een interessante blik op de eeuwige vraag: hebben we nu vrije wil of niet? “Vrije wil is een term, of eigenlijk een contradictio in terminis, die voortdurend tot problemen leidt. De wil is nooit vrij – hij zit altijd vast aan een object, een doel. Het is gewoon de motor in een auto – hij kan niet sturen. Het is het brein, de rede, de verbeelding die stuurt.
‘Iedereen kan natuurlijk tegenspreken dat het brein vrij is. En zeggen dat onze gedachten geconditioneerd zijn. Maar iedereen die dat zegt, kan daar niet zomaar stoppen. Hij moet alle vrijheid ontkennen en zeggen dat de wereld gewoon een hele grote, ingewikkelde klok is. Hij moet een behaviourist zijn. Er is geen alternatief, in de logica, tussen behaviourism (mechanisme) enerzijds en de persoonlijke God die de ziel is van schoonheid, liefde en waarheid. Als je gelooft in behaviourism dan bestaan al die dingen niet. Ze zijn gewoon radertjes in de klok, en jij bestaat niet als persoon. Je bent een waanbeeld. Dus kies maar. Of het is persoonlijk, of het is een waanbeeld – een waanbeeld dat moeilijk uit te leggen is.”
Behaviourism is tegenwoordig een ouderwets begrip. Maar vervang het door ‘determinisme’ en Cary’s samenvatting wordt weer relevant.