Weg met de redactie

De meerderheid van mensen leest liever nieuws in tekst dan in video. Computergestuurde nieuwsselectie geniet voorkeur boven redactionele selectie. Vrouwen en jongeren geven meer dan gemiddeld aan dat sociale media – vooral Facebook – hun primaire nieuwsbron zijn. Voor 44% van alle ondervraagden is Facebook minstens een keer per week nieuwsbron. Dit en meer uit een enquete door Reuters Institute middels online interviews met 53.300 mensen in 26 landen. (tip van Ummo Bruns)

Mongolië voorloper

What3words heeft een nieuwe klant: Mongolië. Dat gaat het hele land adressen geven op basis van niet straten of buurten of postcodes, maar drie woorden. What3words (zie ook deze Bicker uit januari) zegt dat het de hele wereld van adressen kan voorzien. Iedere combinatie van 3 woorden beslaat 9 vierkante meter. De VN en sommige koeriersbedrijven zijn al gebruikers.

Robin Hood 2.0

Ontwikkelingshulp moet niet naar het buitenland, maar thuis blijven als de armoe in eigen land te schrijnend is. Dat zegt Angus Deaton, de nieuwe Nobelprijswinnaar. In de VS zijn nu enkele miljoenen Amerikanen die leven van $2 per dag, de armoededefinitie van de VN. Voor Nederlanders moeilijk voor te stellen. Maar dit is universeel: “Als burgers denken dat de elite zich meer bekommert om mensen aan de andere kant van de oceaan dan mensen aan de andere kant van het spoor, dan is het sociale ‘verzekeringscontract’ verbroken. Dan verdeelt het land zich, en de mensen die achterop raken worden boos en gedesillusioneerd met de politiek die niet langer voor hen werkt. Wij zijn het misschien niet eens met wat ze willen, maar hun grieven zijn oprecht en die moeten we niet ontkennen.”

Een Brexit is een echte mogelijkheid. De Europese Unie is zo weinig inspirerend dat je ze bijna gelijk zou geven. De vader van de homomoordenaar in Orlando geeft homo’s de schuld. Donald Trump geeft Moslims de schuld. Russen zoeken ruzie op Euro 2016 – zijn ze gewoon hooligans of zijn ze georganiseerd, net zoals die ‘statenloze’ soldaten die de Krim innamen? De emotie beheerst het publieke debat. Domme haatzaaierij die tientallen jaren niet werd geduld is nu niet meer genant. Zelfs in Engeland en de VS. Het meest zorgelijke is de machteloosheid van redelijke mensen. Hoe is het vredesnaam mogelijk dat zij niet de woorden kunnen vinden om bange burgers vertrouwen te geven? Waarom zijn we niet meer in staat om de waarde van vrede en veiligheid te beschrijven?

Misschien is dit generationeel geheugenverlies. Zoals onlangs iemand zei in verband met ‘de vrije markt’ : “Voor ons was dat het bolwerk tegen communisme en de Sovjet-Unie. Voor mensen onder de 30 is het de kiem van een wereldwijde recessie waarvan we nog steeds niet zijn bijgekomen.” Zou hetzelfde aan het gebeuren zijn met vrede en democratische instituten? Die zijn saai maar ze brengen rust. Alleen is rust niet erg aantrekkelijk als je in paniek bent over je huis, je kinderen, je kansen. “Als dingen kapot zijn en er geen verbetering in zicht is dan is dat precies het moment waarop je wel risico wilt nemen,” was de verklaring van Scott Adams (Dilbert) voor de opkomst van Trump. Zie ook de bijdrage van Angus Deaton vandaag.

Er zijn van die dagen dat mijn enthousiasme voor technologie en vooruitgang wordt gesmoord door de rest van het nieuws.

Vogelbrein

Vogels hebben piepkleine hersenen maar sommige vogels – kraaien, papegaaien – kunnen wonderbaarlijk slimme dingen doen. Blijkt dat ze veel meer neuronen per kubieke centimeter hebben dan zoogdieren. De slimste vogels hebben even veel neuronen als apen.

Nieuws?

Soms is de afwezigheid van nieuws het nieuws. Apple presenteerde gisteren iOS 10, de tiende versie van het besturingssysteem voor de iPhone en iPad. Niet één van de tien hoogtepunten is zo spectaculair dat ik daar ruimte aan wil wijden. Het zijn allemaal kleine verbeteringen. Niet onbelangrijk, maar evolutionair. Een volwassen bedrijfstak, dus.

Levende geschiedenis

Toen en nu: serie enorme foto’s uit de Tweede Wereldoorlog, bovenop foto van exact dezelfde plek nu. Zet de cursor op de foto en sleep van links naar rechts, dan verschijnt het beeld van 2015. Dit werkt niet hier – klik op de foto om naar de website te gaan. (Tip van Kees Blekxtoon)

Over Brexit

Lezenswaardig: Donald Tusk, de Poolse voorzitter van de Europese Raad (‘Begin van ontrafeling’) en Ambrose Evans-Pritchard, chef economie van de Daily Telegraph (‘EU ondermijnt democratie’).

… Don’t act like One. Harry Starren was jarenlang directeur van De Baak en heeft iedere mogelijke managerswijsheid zien en horen langskomen. Niemand kan beter zin van onzin scheiden. Dit is de neerslag van tientallen jaren praktijkervaring. Een paar voorbeelden van de 75 invalshoeken geven het beste weer hoe je als manager kunt denken, zonder je als zodanig te gedragen: WIE BEZWIJKT VOOR KLEINE VERLEIDINGEN, VERDIENT GEEN GROTE – BEPAAL HET DOEL ACHTERAF – LEES GEEN BESTSELLERS (DAT DOEN ANDEREN AL) – ZEG JA TEGEN PRINCIPES, NEE TEGEN REGELS – INSPIREER NIET, WEES GEINSPRIEERD – VERNIEUW MET MATE – DE ZAAK IS HOPELOOS (MAAR NIET ERNSTIG) – BRAINSTORM NIET – DURF TE VRAGEN – DURF TE GEVEN. etc etc.

Verschijnt 28 juni. U krijgt een exemplaar op dezelfde dag toegezonden.

‘Vertrouw ons nou maar’ is de houding die werd aangenomen door de regering en de leveranciers van stemcomputers toen hacker Rop Gonggrijp in 2006 de strijd aanbond met deze manier van stemmen bij verkiezingen. Dit boek schetst de geschiedenis van stemmachines en – computers sinds diep in de 19e eeuw en vertelt hoe Gonggrijp in 2006 de stemcomputers van Nedap ontmaskerde als ouderwets en onveilig. Niet alleen de stemcomputers deugden niet, trouwens. Ze voldeden keurig aan de regels – en dat betekende dat die regels zelf de toets der kritiek niet konden doorstaan.

Auteur Herbert Blankesteijn volgt niet alleen het gevecht dat Gonggrijps actiegroep ‘Wij vertrouwen stemcomputers niet’ in 2007 won, maar vertelt ook het vervolg: hoe commissie na commissie zich boog over het ‘hoe nu verder.’ In 2016 lijkt het erop dat Nederland het zal laten bij een verbeterd stembiljet; voor de rest is volgens de laatste commissie ‘geen draagvlak’. Stemcomputers leken tien jaar geleden heel aantrekkelijk, onder andere omdat ze goedkoop waren. Maar het blijkt dat een fatsoenlijke beveiliging ze zo duur maakt, dat er geen aardigheid meer aan is.

En passant wordt het stemmen via internet behandeld: ook dat gebeurde in het vorige decennium in een voor het doel niet geschikte vorm. Ook hierbij zijn onoverkomelijke veiligheidsproblemen. Internetstemmen is in Nederland daarom niet meer in gebruik. Het land dat in dit opzicht als glanzend voorbeeld geldt, Estland, wordt effectief afgeschminkt.

Het idee dat stemmen op papier ‘niet meer van deze tijd’ zou zijn – vaak geventileerd door politici – blijkt in dit boek nergens op te berusten. Zeker 170 landen stemmen op papier, en de landen die er het beste over hebben nagedacht (Duitsland, Ierland en Nederland) hebben de stemcomputer geprobeerd, onderzocht én afgezworen.

Verschijnt: najaar 2016, of in ieder geval voor de volgende landelijke verkiezingen. U ontvangt een exemplaar een week voor lancering