Kunst spreekt waarheid
Boodschap duidelijk? Dit is de zoon van een Syrische migrant. Schilderij van Banksy, Engelse graffiti-artiest, in de uithoek van Calais waar vluchtelingen wachten op hun kans om de oversteek naar Engeland te maken. Apple betaalt tegenwoordig miljarden belasting en heeft 66.000 werknemers en ruim 310.000 indirect. (Tip van Joris Rademaker)
600.000 vliegende koeriers
Iedere drone in de VS van 250 gram of meer (!) moet voor 16 februari geregistreerd zijn. Dat kan via internet, de eerste 30 dagen gratis, daarna $5. Wie dat niet doet riskeert inbeslagname. In de toelichting zegt de FAA dat er dit jaar 1,6 miljoen drones voor ‘recreatief gebruik’ worden verkocht, en dat er volgend jaar 600.000 commerciële drones in gebruik genomen worden. Dat zijn vooral koeriers.
Echte computer voor $15
De Pine A64 (Californië, $15) is weer stukken beter dan de Raspberry Pi (Engeland, $5). Ongeveer de grootte van een mobiele telefoon. Hij heeft een quadcore processor op 1.2Ghz, je kunt er Linux en Android Lollipop op zetten. Twee USB, een HDMI, maar ook mic/audio output, en twee plekken voor extra geheugen. Dus je kunt er meteen toetsenbord en muis aan hangen en beginnen.
Stoel in de lucht
Waarom heeft niemand dit eerder bedacht? Firma Winspeed zegt dat zo’n koepel kan worden gebouwd op allerlei gewone commerciële vliegtuigen. De stoelen zouden voor een toptarief kunnen worden verkocht aan passagiers die iets bijzonders willen beleven.
NYTimes advertorials
De Tantaluskwelling voor oude media: we hebben een geweldig merk, en adverteerders die er goud voor over hebben om ‘in de krant’ te komen. Hoe verdienen we hier geld aan, zonder het vertrouwen van lezers – de brandstof van het merk – te verliezen? De New York Times heeft besloten dat het kan en heeft nu een afdeling met 50 medewerkers, die 15-20% van de totale online-omzet verdient met het maken van ‘branded content,’ het zoveelste eufemisme voor reclame die er uit ziet als redactionele inhoud. Van die 50 mensen werkt ‘30% in productie, 20-30% zijn ‘developers,’ 20% is redactioneel en creatief, en 20% maakt en bewerkt video.’ Gek genoeg besteedt Monday Note, dat normaal gesproken de media slim analyseert, veel aandacht aan de impact die dit heeft op de relatie met adverteerders; maar niet zo veel aan de gevolgen voor de relatie met de lezers. Dat wordt bestempeld als een probleem van ‘ethiek.’ Quod non: het ‘merk’ is niets anders dan het cumulatieve vertrouwen van lezers, opgebouwd over decennia. Dat vertrouwen is de enige waarde die de New York Times heeft.
Het klimaatprobleem
Het probleem is dit: we kunnen ons voorbereiden op een stijging van de temperatuur, en van de zeespiegel. We hebben de kennis al in huis. Probleem is dat skeptici dat geldverspilling zouden vinden, en alarmisten het als defaitisme zouden beschouwen. Dus gebeurt er niets.
Open AI
Elon Musk, Peter Thiel en andere popsterren uit Silicon Valley, beducht voor Kunstmatige Intelligentie, sponsoren een stichting ‘OpenAI’ die mee gaat doen in de kenniswedloop maar belooft alle kennis te delen met het publiek. Een miljard dollar toegezegd, over een lange periode. Musk licht toe.
Bedrijven zonder voorraad
Van de 1500 grootste Amerikaanse beursgenoteerde bedrijven heeft eenvijfde geen voorraad. Voorraden worden beter beheerd, productieprocessen uitbesteed en toeleveringsketens efficiënter. Denk Google, Facebook, Alibaba. Nog niet genoteerd maar ter illustratie: Uber heeft geen taxi’s, Airbnb heeft geen stenen. Intellectuele voorraad is er wel: mensen, merken, patenten, relaties. Alleen tellen die voor de boekhoudregels niet voldoende mee. (van Michiel Hubeler)
Wat is een PGP?
Een elektronische sleutel of wachtwoord. Een ‘hybride cryptosysteem.’ Combinatie van conventionele en openbare cryptografie. Maar hoe zit dat in elkaar? Hoe maak je er eentje? Uitstekende basiscursus in ‘encryptie’ of beveiliging, zeer beknopt.
Wat is nieuws?
Econoom Tyler Cowen valt op dat nieuws over afnemende CO2 uitstoot in de afgelopen twee jaar een fractie van de aandacht heeft gekregen van de Parijs-top. “Typical readers and viewers are far more interested in the deliberate actions of high-status political leaders than they are interested in underlying structural developments, even when the latter are probably of more import. We need dramatic stories with prestigious protagonists, leading the way (…) This is just one way in which I feel the world I live in is a delusion and shadow play, relative to the truth.”