De VS, en een beetje snel graag
De kortste rit om alle 48 staten te bezoeken, ex Hawaii en Alaska. 10.964 kilometer. Korter kan het niet. Van South Berwick in Maine naar Taft, Montana. Iets voor volgende zomer? (tip van Joris Rademaker)
Hoe je terroristen verhoort
Niet met waterboarden, dat werkt niet. Slaan ook niet. Op basis van nieuw psychologie in de VS, studie van video’s van ondervragingen in Engeland, en lessen van succesvolle kruisverhoorders in WO2 blijkt dat andere technieken beter werken. Bijvoorbeeld het ‘cognitieve interview.’ Je vraagt de verdachte om zijn ogen te sluiten en een belangrijke ontmoeting voor de geest te halen. Zo veel mogelijk details. Herhaaldelijk. Daarmee onderscheid je de liegers van de waarheidzeggers. Of je bouwt een vertrouwensband door empathisch te zijn, en de gevangene een beetje autonomie te gunnen. Een succesvolle Duitse verhoorder in de Tweede Wereldoorlog stelde geen vragen – hij las een versie van de ‘feiten’ voor en vroeg Engelse piloten of ze daarmee bekend waren. Deze maand stemt het Amerikaanse Congres over een wetsvoorstel dat een einde moet maken aan marteling – maar ook moet aangeven hoe dan wel.
Restaurant betaalt visser
Restaurant betaalt lokale vissers vooraf voor 150 kilo vis per maand – ongeacht de vangst. Financiele zekerheid voor visser (die ook hogere prijs krijgt dan op de afslag), zekerheid voor restaurants dat vis lokaal en vers is. Moeten wel wat extra recepten achter de hand houden voor ongebruikelijke vangst. ‘Dock to Dish’ heeft sinds start in 2013 al 15 restaurants getekend in en rond New York en er staan 60 op de wachtlijst. Net begonnen aan de Westkust, in LA.
Digitale stethoscoop
Deze stethoscoop zet de geluiden om in geluidsgolven en verstuurt ze naar willekeurig adres. Een mobiele telefoon, of de PC van een cardioloog aan de andere kant van de wereld voor de ‘second opinion.’ De makers willen er ook een ‘Shazam’ voor hartaandoeningen van maken. Door alle verzonden hartritmes op te slaan en te etiketteren, ontstaat een archief van hartstoornissen waarmee onmiddellijke diagnoses kunnen worden gemaakt.
Voor de twintigers
Hier staat niets nieuws in, maar het is goed geschreven en heerlijk vormgegeven. ‘Waarom jullie allemaal ongelukkig zijn.’ De reden: te veel keuzes. Citaat van de oprichter van Vice, een nieuwssite: “Als je begint denk je altijd ‘ik ga hemelse bakken geld verdienen en dan een eiland kopen en een Mozartpruik op mijn kop zetten en naakt rondrennen en alles.’ Maar ik sprak laatst met Spike [een vriend] en die zei: ‘Als je eens even geld weglaat, wat zou je dan doen?’ En toen besefte ik twee dingen: Ik zou geld betalen om te mogen doen wat ik doe en twee, ik wilde gewoon de volgende CNN of ESPN bouwen. Geld volgde vanzelf, in stromen.”
Achillespees van Bitcoin
Lang, bijna filosofisch stuk, met te veel moeilijke woorden maar met een pointe die tot nadenken stemt. Bitcoin beloont het ‘opgraven’ van bitcoins, maar de beloning wordt in de tijd steeds kleiner omdat het aantal bitcoins beperkt is en ze steeds meer energie en investeringen vergen om gevonden te worden. Belangrijker: er is geen beloning voor iemand die het systeem onderhoudt. Om te overleven moeten er toch wat traditionele waarborgen uit het ‘oude’ banksysteem komen, en die gaat niemand gratis leveren.
Gastvrije IJslanders
Toen de regering van IJsland zei dat er maar ruimte was voor 50 vluchtelingen uit Syrië deed professor Bryndis Bjorgvinsdottir een oproep aan haar medeburgers. Binnen 24 uur hadden 12.000 IJslanders aangeboden een asielzoeker te huisvesten. Op een totale bevolking van 330.000. Indrukwekkend. Je zou je bijna gaan schamen. Of toch niet? Ter vergelijking: dat zou in Nederland (16 mln inwoners) 500.000 mensen zijn. In 2014 kwamen er 27.000 nieuwe asielzoekers in Nederland. Het totale aantal vluchtelingen verblijvend in Nederland was vorig jaar 240.000. Aan de andere kant: Nederland is veel dichter bevolkt dan IJsland. Dus tja. In ieder geval mooi dat de bevolking het overneemt als ze vindt dat de overheid laks is. Voor nog meer context hier een grafiek uit een blog van The Economist:
Wolktelefoon
De eerste telefoon die apps in de ‘cloud’ bewaart als u ze niet gebruikt. Het icoon blijft wel op het startscherm; als u besluit dat u die ene app nodig heeft haalt de ‘Robin’ hem uit de cloud en is hij weer beschikbaar. Desnoods parkeert hij een andere app weer in de cloud, om plaats te maken op de mobiel. Schept ruimte op de mobiel, maar evident nadeel is dat het enige tijd kan duren voordat de app werkt, en dat het duur wordt als er geen wifi in de buurt is. Dat laatste probleem is voor stadsvolk steeds zeldzamer. Nu op Kickstarter, vraagprijs $399.
Oog in oog met een chauffeurloze auto
Verslag van een fietser, in het blad Road Bike Review, over wat er gebeurde toen hij op een kruispunt een Google-auto tegenkwam. (Zo’n typisch Amerikaanse kruispunt waar de eerste die stopt, ook als eerste weer mag doorrijden.) De auto was een fractie eerder en mocht dus als eerste doorgaan. De fietser had geen zin om af te stappen en deed een surplace. “De auto bleef stilstaan, maar toen ik na een paar seconden nog steeds stilstond bewoog hij langzaam voorwaarts. Op dat moment moest ik even een rukje aan het stuur geven om de balans te houden. De auto stopte abrupt.” Na een paar seconden begon de auto weer te bewegen; de fietser moest weer corrigeren om zijn balans te houden, en de auto stapte weer op de rem. Dat gebeurde zo’n drie keer, tot de auto midden op het kruispunt stilstond. Aan boord van de auto zaten twee mannen te gieren van het lachen, terwijl ze in een laptop typten – waarschijnlijk om deze jonge auto te leren hoe om te gaan met dit soort rare fietsers … (zie ook de TED-talk eerder dit jaar in De Bicker)