Nog een goed idee tegen cyberaanvallen?
DARPA, het ontwikkelingslab van het Pentagon, nodigt slimmeriken uit om met nieuwe ideëen te komen voor het wapenen tegen DDOS-aanvallen (die leggen websites en netwerken plat door systematische massa-mailings). Geen watjes, alstublieft – Darpa is niet geïnteresseerd in ‘evolutionaire’ voorstellen, alleen ‘innovatieve benaderingen die revolutionaire sprongen mogelijk maken in wetenschap, apparaten of systemen.’
Je kunt er op wachten
Geheime documenten van de FAA, de Amerikaanse luchtvaartautoriteit, tonen dat er in dit kalenderjaar in de VS al 700 momenten zijn geweest – gerapporteerd door piloten – waarin vliegtuigen bijna botsten met een drone. De documenten werden gelekt door een FAA-medewerker die vindt dat zijn baas dit niet geheim moet houden. (ook op Mashable)
Kijk, nu wordt het leuk
U hebt vast wel zijdelings gehoord over de hack in Ashley Madison, de Amerikaanse ‘Second Love’ voor echtelieden die een affaire willen. Tja. Maar vannacht kwam dit binnen: de CTO (chef techneut) van Ashley Madison heeft in 2012 de site van een concurrent gekraakt en alle abonneebestanden gestolen. Een echte ondernemer, dus. Of net zo’n ordinaire boef als de hackers.
Dromen zijn niet wat Freud dacht
Santiago Ramon y Cajal ergerde zich kapot aan ‘Traumdeutung’ van Sigmund Freud, dat in 1900 uitkwam. Hij vond het allemaal onwetenschappelijke onzin en om tegenbewijs te verzamelen begon hij zijn eigen dromen op te schrijven. Intussen won hij in 1906 de Nobelprijs voor het ontdekken van neuronen en een theorie over synapsen. Hij gaf uiteindelijk het dromenproject op en vlak voor zijn dood in 1934 gaf hij de aantekeningen aan een vriend. Na een omweg kwam uiteindelijk vorig jaar in Spanje een boek uit met 103 van die dromen, en dit jaar in Engelse vertaling. Cajal dacht dat dromen een aaneenschakeling van willekeurige beelden waren, ongefilterd door de prefrontale cortex, die het brein probeert te analyseren. Misschien dat neuropsychologie hem postuum gelijk geeft. Maar zo ver zijn we nog niet.
Koffie tegen darmkanker
Wie is geopereerd aan darmkanker, heeft er baat bij om minimaal vier koppen koffie per dag te drinken. Dat verkleint de kans op terugkeer van de kanker met 42% en verbetert de overlevingskansen met 33% ten opzichte van mensen die na de behandeling geen koffie dronken. (Tip van lezer Ruud Hendriks)
Kartel in maple syrup
Blijkt dat Canada – specifiek: Quebec – op klassieke wijze de markt buiten spel zet: boeren zijn verplicht oogst aan de Federatie te verkopen (die wordt beschermd door de overheid); die slaat overtollige oogst op in goede jaren en geeft die vrij in slechte oogstjaren, om het aanbod en dus de prijs stabiel te houden. De Federatie laat niet met zich sollen: boeren die ervan worden verdacht buiten het systeem om te verkopen, krijgen bewakers rondom de boerderij; soms worden hele oogsten in beslag genomen. Quebec produceert 70% van alle maple syrup (ahornsiroop) in de wereld.
Vrijheid in de wereld
Een nieuwe poging om vast te stellen in welke landen je het meest vrij bent: de Human Freedom Index, door drie studiecentra die naar Nederlandse maatstaven als ‘conservatief’ zouden worden beschouwd, waaronder het Cato Institute. Nederland nr. 14, Duitsland nr. 12, VS nr. 20, top-3: Hong Kong, Zwitserland, Finland. Interessanter dan de ranglijst, die weinig verrassingen bevat, is de vraag hoe je vrijheid – ‘de afwezigheid van gedwongen beperkingen’ – nou precies meet. Hier in de commentaren over de methodologie worden enkele goede punten gemaakt. Zes van de 34 criteria gaan over geweld. Want leven in angst beperkt vrijheid, verdedigen de schrijvers zich. Maar, zegt deze kritikaster: als het koud is kun je minder naar buiten om de dingen te doen die je leuk vindt. Dus koude landen zijn minder vrij. En is de vrijheid om een sportvereniging op te richten net zo belangrijk als vrijheid van godsdienst? En in deze index wordt economische vrijheid even zwaar gewogen als persoonlijke vrijheid. Bent u het daarmee eens? Hoe dan ook, een goede aansporing om weer even na te denken over onze grote rijkdom, die we zo achteloos bezitten. (Tip van lezer Alexander van Rossum)
Toch kernfusie?
Zo’n beetje de Heilige Graal van de schone energie: kernfusie, die in tegenstelling tot kernsplitsing geen kernafval produceert. Een oneindige bron van schone energie. Maar tot nu toe niet in de praktijk gebracht. MIT heeft nu een nieuw model ontwikkeld waarvan het zegt dat het in tien jaar aan het werk kan zijn. Hij heeft een doorsnee van 6,6 meter en zou 100.000 huishoudens van elektriciteit kunnen voorzien. De doorbraak is te danken aan het feit er nu supergeleiders op de markt zijn, gemaakt van barium koperoxide (Rebco), waarmee je supermagnetische spoelen kunt maken. Die kunnen de extreme hitte van het plasma, dat ontstaat tijdens fusie, beheersen. Beter dan tot nu toe beschikbare materialen.
Muzikanten overleven
Analyse van databestanden van Amerikaanse overheid toont aan dat creatievelingen – schrijvers, spellenmakers, muzikanten e.d. – economisch niet slechter af zijn sinds het internet. Muzikanten zijn misschien zelfs beter af dan in het tijdperk voor Spotify en Napster. De bedrijfstak muziek krimpt. Door streaming zijn intermediairs als uitgevers, platenlabels, impresario’s, studio’s grotendeels overbodig geworden. Maar de creatieven lijken te overleven. Liedjesschrijvers en muziekregisseurs zagen gemiddeld inkomen stijgen met 60% sinds 1999. ZZP-ers in de muziek deden het minder goed; een database die ook zelfstandige musici omvat zag gemiddeld inkomen tussen 2002 en 2012 stijgen met slechts 25%, ongeveer gelijk aan inflatie. Maar in ieder geval geen lager inkomen. En er zijn niet minder muziekprofessionals: de categorie telt evenveel mensen nu als in 1999. Hoe kan dit? Bronnen van inkomsten veranderen (CD naar live optredens), en kosten van productie zijn een fractie van vroeger. En het publiek is kennelijk wel degelijk bereid te betalen voor creatief werk. In 2013 gaven Amerikanen 4,9% van hun inkomen uit aan entertainment, exact hetzelfde als in 2000.
Hard werken helpt geen snars
Verzameling research die concludeert: 50 uur of meer per week werken levert niets op. Studie: managers konden niet het verschil ontdekken tussen werknemers die 80 uur werkten en zij die deden alsof. Lange dagen werken is slecht voor de gezondheid, leidt tot stress en ziekte, en dat zijn kosten die het bedrijf uiteindelijk draagt. Veel werken leidt tot concentratieverlies en dat veroorzaakt dure fouten. het was in de 19de eeuw al bekend en nu, in de ‘kenniseconomie,’ nog steeds. Voorspelbare vrije tijd – avonden en weekends – maakte teams van consultants productiever.