Lesgeven kun je leren

Doug Lemov filmt leraren in de klas, analyseert hun gedrag, en distilleert technieken die werken. Leraren wachten bijvoorbeeld gemiddeld 1,5 seconde nadat ze een vraag hebben gesteld, op antwoorden. Dat is te kort om iedereen in de klas te engageren. Een korte pauze hier, een beetje lichaamstaal daar. Hij heeft 62 van dit soort bewegingen verzameld.  ‘Lesgeven is optreden,’ zegt hij. De lijst is nog niet af zegt hij, maar het werkt allemaal wel. Hij schreef Teach Like A Champion.

De tweede bevolkingsgroep

De één na grootste bevolkingsgroep in ieder land, gedefinieerd als land van geboorte. Voor wie niet zo sterk is in nationale vlaggen, lees het bijbehorende artikel. Paar voorbeelden: in Italië, Spanje en Hongarije is dat Roemeens. In België, Marokkaans. In Turkije, Koerden. NB veel en heftig commentaar onder het artikel. En: voor wie net zo gek is op kaarten als De Bicker, een nieuwe bron: brilliantmaps.com. (tip van Henriette van Notten)

Nog een argument tegen statines

Eerder deze week: statines zijn lang niet zo effectief als de makers beweren. Deze journalist doet verslag van haar doe-het-zelf onderzoek naar het rendement van statines die haar werden voorgeschreven, en de kosten van de bijverschijnselen en toegenomen kans op diabetes. Zij concludeert dat statines niet de moeite waard zijn, en vraagt zich af waarom ze die voorgeschreven kreeg. Ze kickt af en voelt zich beter.

Air Force One

Het vliegende fort van de president van de VS. Uitgerust als een militair vliegtuig. Buik bestand tegen kernexplosies op de grond. 400 m2 voor 76 personen. 85 telefoons. Etc. Foto’s van buiten, en van binnen:

Alle onderzeese internetkabels

Interactieve kaart – klik er op, ga naar de oorspronkelijke website en begin: schuif links en rechts, zoom in en uit.

Befehl ist Befehl ...?

U kent het vast wel: dat experiment waarbij studenten elektrische schokken toedienden aan een ‘proefpersoon.’ Ondanks protesten (“Ik krijg last van mijn hart! Laat me eruit!”) voerde tweederde van de studenten op instructie van de ‘onderzoeksleider’ de spanning op. (De proefpersoon was een acteur, maar goed.) Dit experiment uit 1963 van Stanley Milgram, sociaal psycholoog aan Yale, toonde volgens hem aan dat mensen gruwelijke dingen kunnen doen, zeker onder invloed van een baas. Maar een herhaling van dit experiment dit jaar leidt de onderzoekers tot een andere conclusie: proefpersonen gaan alleen maar door als ze zelf geloven in het doel waartoe de experimenten dienen. Ze beslissen zelf om door te gaan of op te houden, ongeacht de dwingendheid van de bevelen.

Voetnoot: is dit een correctie? Of zijn mensen nu, 50 jaar verder, minder gezagsgetrouw? Kun je de twee experimenten wel vergelijken?

Niemand snapt China

“Stel je voor dat alle Chinakenners worden teruggezet in 1986 en moeten voorspellen wat er de volgende vijf jaar gaat gebeuren. (Herhaal met 1976, 1966, 1956 en 1946.) Laten we ze helpen, en zeggen dat ze alle informatie hebben waarover de top van de Communistische Partij beschikt. Gelooft iemand nou echt dat ze in staat zouden zijn geweest te voorspellen wat er zou gaan gebeuren? Zo niet, waarom denken we dan dat we het nu wel kunnen?” Zelfs van het heden weten we maar een fractie. In 2011 publiceerde de Telegraph in Londen een foto van een man die zichzelf in brand had gestoken op Tiananmen Plein. De foto was genomen door een Britse toerist die zich erover verbaasde dat hij er de daarop volgende dagen nergens iets over las. Niet in de kranten, niet op Weibo – nergens. Het drukste plein van het land. Honderden toeristen met fototoestellen. Loopafstand van de kantoren van de meeste correspondenten. En nog was de zelfverbranding ‘niet bekend.’ Dus voorspellingen voor het land, zelfs door de grootste deskundige, zijn onmogelijk. Het land is te groot, de macht te diffuus, de belangen te divers. Geen voorspellingen over China meer in De Bicker.

Als mensen overbodig worden ....

Gedragspsycholoog Daniel Kahneman in gesprek met historicus/filosoof Yuval Noah Harari (schrijver van ‘Sapiens,’ geschiedenis van de mensheid). Het is bedoeld als een gesprek, maar Kahneman is meer de interviewer. De historicus is bezorgd dat mensen overbodig worden; dat werklozen koest gehouden worden met computer games en drugs; dat een langer leven alleen weggelegd is voor de rijken; dat we geen idee hebben van de ontwrichting die zal ontstaan als het menselijk brein wordt gekoppeld aan computers. Wat fragmenten:

The age of the masses is over. We are no longer in the First World War, where you take millions of soldiers, give each one a rifle and have them run forward. And the same thing perhaps is happening in the economy. Maybe the biggest question of 21st century economics is what will be the need in the economy for most people in the year 2050.

And once most people are no longer really necessary, for the military and for the economy, the idea that you will continue to have mass medicine is not so certain. Could be. It’s not a prophecy, but you should take very seriously the option that people will lose their military and economic value, and medicine will follow.

(…) Death is optional. And if you think about it from the viewpoint of the poor, it looks terrible, because throughout history, death was the great equalizer. The big consolation of the poor throughout history was that okay, these rich people, they have it good, but they’re going to die just like me. But think about the world, say, in 50 years, 100 years, where the poor people continue to die, but the rich people, in addition to all the other things they get, also get an exemption from death. That’s going to bring a lot of anger.

(…) What might happen in the next hundred years on that level of daily life, of intimate relationships? Anything is possible. You look at Japan today, and Japan is maybe 20 years ahead of the world in everything. And you see these new social phenomena of people having relationships with virtual spouses. And you have people who never leave the house and just live through computers. And I don’t know, maybe it’s the future, maybe it isn’t, but for me, the amazing thing is that you’d have thought, given the biological background of humankind, that this is impossible, yet we see that it is possible. Apparently, Homo Sapiens is even more malleable than we tend to think.

Democratie heeft 8,5 jaar nodig

… om zich te verankeren in de gewoontes en omgangsvormen van burgers. Dat concluderen onderzoekers van Goethe Universiteit in Frankfurt na analyse van waarnemingen onder 380.000 individuen in 104 landen over de periode 1994-2013. Politieke voorkeuren ontstaan binnen het politieke systeem zelf. Moeilijk om verandering van buitenaf door te voeren dus.

Minder darmkanker bij vegetariërs

De gebruikelijke waarschuwing vooraf: correlatie, geen causaliteit. Minder kanker kan ook het gevolg zijn van andere levenskeuzes zoals sporten, niet roken, minder snoepen, minder snacken, meer noten eten, in een gezonde omgeving wonen, etc. Maar goed. Volgens dit onderzoek onder 77.000 mannen en vrouwen komt darm- en rectale kanker 22% minder voor bij vegetariërs en zelfs 43% minder bij visetende vegetariërs (wat is de vakterm hier? Pescotarier).