Beleggingstip: New York Times
Niet lachen. Een krant. De NY Times heeft weliswaar een molensteen van papier om de nek hangen, maar verdient geld met online publiceren. Het verdient meer per werknemer dan LinkedIn of Twitter. Als je op de New York Times dezelfde waardering zou loslaten als op bijvoorbeeld Buzzfeed, zou de marktkapitalisatie niet €1,9 maar €16,6 miljard zijn. Bij dezelfde multiple als Google: €7,6 miljard.
We hebben geen idee
… van de omvang van cybercriminaliteit. Om te beginnen omdat de banken ons niets vertellen. (Net zoals ze overigens nooit vertellen over banken die zijn overvallen door ouderwetse ‘offline’ bankrovers.) Volgens Kaspersky Lab (internet detectives) is er in 2013/14 minstens $300 miljoen gestolen van 100 banken in 30 landen waaronder Nederland, door één criminele bende. De banken meldden dit aan hun eigen cluborgaan – de Financial Services Information Sharing and Analysis Center – en die geeft het door aan de politie en de andere banken. Maar wij weten niets. President Obama denkt ook dat het beter zou zijn als dit soort inbraken verplicht worden bekendgemaakt. Het Witte Huis gaat een agentschap oprichten dat informatie van spionagediensten en politie vergaart en distribueert. Los daarvan berichtte beveiligingsbedrijf Gemalto afgelopen vrijdag dat er 2014 bijna een miljard dossiers zijn gestolen wereldwijd. Een stijging van meer dan 50%. Beide rapporten zeggen dat dieven geduldiger en systematischer worden, meer ‘Ocean’s Eleven’ dan ‘Bonnie & Clyde.’
PS Vannacht werd de bitcoin markt BTER in China gekraakt en werd €1,55 miljoen aan bitcoins gestolen.
Watson achter 't stuur
Na schaakgrootmeesters moeten ook Formule 1-coureurs vrezen voor hun baan. Een gerobotiseerde Audi TTS ontwikkeld door Stanford U. won van een serieuze amateur-racer op een racebaan in Noord-Californië.
Zijn tweetaligen nou slimmer?
Volgens deze studie is er een ‘publication bias’ – onderzoeken die de stelling bevestigen worden veel vaker gepubliceerd dan onderzoeken die het tegendeel beweren, of twijfel zaaien. Die laatste zijn er wel, en worden gehoord in een voorpublicatie, op conferenties. Maar ze worden veel minder geaccepteerd door wetenschappelijke publicaties. Kan het zijn dat deze laatste categorie studies allemaal slechter van kwaliteit zijn?
8 miljoen ton plastic per jaar
… eindigt in de zee. Er is nogal wat discussie over de omvang van het probleem. Dit onderzoek gepubliceerd in Science zegt 4,8 tot 12,7 miljoen in 2010, afkomstig van mensen die binnen 50 km van de kust wonen – zo’n brede marge komt niet erg betrouwbaar over. Het is een schatting gebaseerd deels op extrapolaties. Ook opgepikt hier
Rusland's social network
Portret van VKontakte, een van de weinige plekken waar dissidente Russen elkaar nog kunnen vinden. Griezelverhaal over een politiestaat.
Goed lettertype
Een blog, maar een mooie les in wat een goed en slecht lettertype maakt. Tussen de lijntjes schrijven gebeurt dus kennelijk juist niet – als het goed is.
China vs India (II)
India mag dan wel sneller groeien, en een jongere bevolking hebben, het zal nog wel even duren voordat het China – economisch – inhaalt, commentarieert Quartz. In ‘gewone’ dollars, dus niet gecorrigeerd voor koopkracht, is de kloof overigens nog groter: $9,24 biljoen (trillion) vs $1,88 biljoen. PS Het zijn de twee grootste landen qua bevolking ter wereld, met 1,37 miljard voor China en 1,27 voor India.
Kraaien snappen analogie
Wow. Abstract denken. Niet alleen maar instrumenten maken. Dat zou betekenen dat kraaien net zo slim zijn als vierjarige mensenkinderen … Hoe test je dat? Met kaarten. Als volgt. Leg drie kaarten op drie bekertjes. Onder de goede kaart ligt een snack, de beloning. Bijvoorbeeld: op de middelste kaart staat een cirkel en een kruis. Op de linkerkaart staan twee vierkanten. Op de rechterkaart staan een vierkant en een driehoek. Onder welke zit de beloning? Juist, de rechter. De kraaien raadden bijna meteen goed, zonder te oefenen – ze begrepen dus het concept.
Update 16:19 – terechte kritiek van Rob Goossens, ik had de uitleg te summier weergegeven. Het spel is als volgt: je legt een kaart in het midden, en één van de twee kaarten, ter linker- of ter rechterzijde, past daarbij. Dat weet de kraai. Hij moet beslissen: links of rechts.
(R.G.: “Het verhaal van de kraai en de bekertjes zal veel lezers het idee hebben gegeven niet eens het intelligentieniveau van een vierjarige te hebben. Totaal niet duidelijk dat er geen beloning onder het middelste bekertje kón liggen, maar dat er een paar gevonden moest worden dat vergelijkbaar was met dat op de kaart in het midden.”)