Omdenken

Porno

gezondheid | The Free Press | 6 jun 25

Stel je voor dat een meisje je vertelt dat een man haar een seksfilm heeft laten zien, toen ze elf of twaalf was. En dat die man haar iedere week een andere video liet zien. Steeds extremer. En dat ze na een jaar regelmatig zelf naar die video's keek. Nog voordat ze ooit een vriendje had gehad. Dat dit nu heel normaal is, en dat de meeste van haar leeftijdgenoten dit doen.

'Zou iemand dit normaal vinden? Onderdeel van opgroeien, een gezonde ontwikkeling? Haar seksualiteit verkennen? Of zouden we dit mishandeling noemen?'

Zo begint journalist Freya India een polemiek. De porno-industrie traumatiseert kinderen. Ja, zegt ze, dat is een heftig woord. Maar hoe zou je het anders noemen? Hoe eerder kinderen aan porno worden blootgesteld, hoe meer ze naar gewelddadige films kijken. Minder zelf-respect hebben. Moeite hebben met relaties, makkelijker ontrouw zijn.

'Wat wij bij een individueel kind meteen 'mishandeling' zouden noemen, negeren we als het op grote schaal gebeurt,' schrijft ze.

De gemiddelde leeftijd waarop kinderen in de VS een mobiel krijgen is twaalf.

Het meest pijnlijke, zegt ze, is hoe de waarheid wordt verdraaid. 'Meisjes als ik leerden dat dit volkomen normaal was, gezond zelfs. Pornhub is een recht, het is goed voor relaties. Het is niet vreemdgaan, het voorkomt vreemdgaan! Het is als eten en drinken. Alle mannen kijken ernaar, je kunt niet verwachten dat ze dat niet doen! Je piekert te veel. Misschien ben je overspannen?'

'En dus dachten we dat wij het probleem waren. (...) Voor die Gen Z'ers die niet religieus waren opgevoed, die niet uit conservatieve families kwamen, waren er geen woorden om uit te drukken hoe we ons hieronder voelden. We konden niet de woorden vinden voor moraliteit, of trouw, of spiritueel verval.'

'Voor de volgende generatie moeten we onze stem vinden. We moeten tot ons laten doordringen dat het afschuwelijk is als jonge kinderen harde porno kijken. Pas als we beseffen wat we hebben laten gebeuren, en de gevolgen onder ogen zien, dan kunnen we dit bestrijden.'

Zonne-energie

tech | Construction Physics | 29 mei 25

Zonnepanelen kunnen niet continu elektriciteit leveren. Nacht, bewolking, etc. 'Intermittency,' heet dat. Dat kun je voor een groot deel opvangen met accu's/batterijen. Maar nooit 100%. Er is altijd een derde energiebron nodig: gas, steenkool, kernenergie. Maar als je nu eens die die 'traditionele' energiebronnen niet gebruikt om direct aan gebruikers te leveren, maar om de accu's op te laden? Dan wordt het rekensommetje ineens heel anders. 'Bij $400 per kilowatt voor zonnepanelen en $100 voor accu's (ongeveer het prijsniveau in China op dit moment) kun je 80% van de vraag leveren; en tegen dezelfde prijs als er nu wordt geleverd door turbines die op aardgas draaien.' Op dit moment komt nog maar 7% van de elektriciteit in de VS uit zonnepanelen.

Kortom: er zal altijd aanvullende 'traditionele' (fossiele of kern-) energie nodig zijn, maar minder dan je denkt als je de batterijen oplaadt. Lang verhaal met uitgebreide cijfermatige onderbouwing.