Elon Musk heeft begin deze maand een paar bevriende journalisten inzage gegeven in het mailverkeer van de firma, in de periode voordat hij het bedrijf kocht. Hij heeft altijd beweerd dat het platform partijdig was. De gelekte e-mails geven hem gelijk. Twitter komt over als arbitrair en vooral ondoorzichtig in zijn ‘redactioneel’ beleid. Terwijl het bedrijf had ontkend bepaalde mensen te censureren, of isoleren (het zogenaamde ‘shadow banning‘), deed het dat wel degelijk. Dat werd gedaan door ‘trust and safety teams.’ En dan vooral Republikeinse politici, en mensen die skeptisch waren over het landelijke Covid-beleid. Een primeur van de NY Post over de rol die Hunter Biden (de zoon van de president en voormalig vice-president) speelde in Oekraïne werd op deze manier onderdrukt. De twee grote politieke partijen hadden directe lijnen met Twitter en verzoeken om bepaalde onwelgevallige berichten te verwijderen of te isoleren werden ‘enthousiast’ gehonoreerd.
Musk lag zelf onder vuur dus deze tegenaanval heeft een tactische achtergrond. Maar het mailverkeer wekt de indruk dat Twitter, een belangrijk opinievormend platform (op drie na meest bezochte website ter wereld), in handen was van mensen die hun positie gebruikten om hun uitgesproken politieke voorkeur voorrang te geven boven tegengeluiden. Van de (online) politieke donaties van Twitter-werknemers ging 99% naar de Democratische partij, volgens de FTC, een overheidsorgaan. Dit wordt niet tegengesproken door concurrerende media, slechts gebagatelliseerd.
Terecht punt: de nieuwe platforms zijn nu net zo belangrijk in de vorming van publieke opinie dus we moeten vragen stellen over hun methodes, en transparantie eisen. TikTok, Snapchat en Instagram zijn nog niet uitgedaagd.