Impeach?

Impeach?

Voortreffelijk overzicht door een historicus van de drie gevallen waarin het Amerikaanse Congres een zittende president probeerde te verwijderen. Dat lukte zelfs in 1866 met Andrew Jackson niet, een kennelijk spectaculair slechte president met veel vijanden. De ‘impeachment’ was te politiek gemotiveerd om beide partijen er achter te krijgen. De procedure tegen Nixon in 1973/74 verliep traag; belastingontduiking werd verworpen als te licht voor zo’n gewichtige aanklacht; die werd uiteindelijk gebaseerd op ondermijning van de rechtsgang; misbruik van macht; en niet gehoor geven aan juridische verzoeken (subpoenas) van het Congres. Kortom, je moet het echt grondwettelijk bont maken. Dan nog slaag je pas als je tegenpartij meewerkt. Dat dreigde te lukken en Nixon trad af. Maar niet toen de Republikeinen in 1998 Bill Clinton probeerden te wippen. De grondslag – liegen over een affaire – was niet zwaar genoeg en de leider van de Republikeinen (Newt Gingrich) had jarenlang een verhouding met een medewerkster. Clinton’s populariteit steeg tot 73%, en er was in de Senaat in de verste verte geen tweederde meerderheid te krijgen om zo’n geliefde President te vervolgen.

Dat is misschien wel de belangrijkste reden waarom impeachment van president Trump  niet zal gebeuren: er moeten 20 Republikeinse senatoren overlopen om de motie te doen slagen. En dat gaat niet lukken, tenzij er hele nieuwe dingen bekend worden die de publieke opinie over Trump doen omslaan.