Ontdekkingsreis

Ontdekkingsreis

‘Klimaatwetenschap is niet een deterministisch proces maar stochastisch.’ Wat is dat nou weer voor pretentieuze flauwekul? dacht ik knorrig, toen ik dat las. Allemaal moeilijke woorden. Gelukkig legde de schrijver van het artikel het uit: klimaatwetenschap is niet een exacte wetenschap – als A en B, dan volgt C – maar een kansberekening: als A, dan kan B volgen, of C, of D. We onderzoeken of de kans groter is dat C gebeurt dan D, of M, en waarom. Zoiets.

Dat is het argument dat na alle welles-nietes over bronnen, voetnoten, cherry-picking en ‘u citeert mij verkeerd!’ tussen klimaatdeskundigen, overeind blijft en waar je moeilijk iets tegenin kunt brengen. Als onze gedachteloze uitstoot van CO2 mogelijkerwijs klimaatverandering  veroorzaakt, en als die klimaatverandering de planeet verschraalt, en voor een deel onbewoonbaar maakt, is het dan niet verstandig ‘to err on the side of caution?’  Als we de risico’s niet kunnen overzien dan is het verstandig om aan de veilige kant te gaan zitten.

Er zijn een hoop natuurverschijnselen waarvan we niet weten hoe ze zich voltrekken. We weten bijvoorbeeld niet hoe snel ijs op Antarctica smelt; of wat de gevolgen zijn van het smelten van sneeuw op de toendra’s van Siberië. En er zijn ook dingen waar we helemaal niets van weten.

Een hele belangrijke is de grote golfstroom die in de Atlantische Oceaan een soort dubbele ‘8’ draait (zie kaart) en doorgaat naar de Indische Oceaan en de Stille, en vandaar weer terugkeert.

Engeland en Newfoundland (Canada) liggen op dezelfde hoogte maar Engeland is veel milder. Dat komt door het warme water dat aan de oppervlakte van de Oceaan wordt aangevoerd vanuit de Caribische Zee, en de lucht hier ‘verwarmt.’  Als dat ophoudt, zou West-Europa Siberisch worden (of Canadees). Dat is wel eens eerder gebeurd. In de laatste IJstijd lag de hele ‘lopende band’ stil. En er zijn signalen dat het weer zou kunnen gebeuren, misschien deze eeuw al. Maar gaat dat ook gebeuren?

Dit artikel beschrijft de pogingen van wetenschappers om data te verzamelen. Maar op de hamvraag is het antwoord voorlopig nog niet dichterbij. De onderzoekers geven eerlijk toe dat data elkaar tegenspreken. Modellen zijn modellen. Er zijn te veel factoren die invloed uitoefenen op de stroom en de temperatuur van het water.

Het is een klassiek dilemma: hoeveel verzekeringspremie wil je betalen voor een calamiteit die heel grote gevolgen kan hebben, maar waarvan je geen idee hebt hoe waarschijnlijk die is?