Tussenstand

Tussenstand

Ik heb alle vragen van lezers opnieuw naar het RIVM gestuurd. Ik wacht op antwoord. Wat mij betreft is de tussenstand:

Maurice de Hond heeft gelijk als er van de ene week op de andere een forse toename is van het aantal testen. Dan vergelijk je inderdaad appels en peren. Of beter: een appel en een peer.

Ik zeg: op de langere termijn – als we kijken hoe R zich ontwikkelt over een periode van meer dan 5 dagen – maakt het niet uit of er veel of weinig wordt getest. Immers, als fictief voorbeeld:

in week 1 van maart worden 10.000 mensen getest. 100 hebben klachten.

in week 2 van maart worden 10.000 mensen getest. 120 hebben klachten.

120:100=1,2 = R

in week 1 van november worden 200.000 mensen getest. 2.000 hebben klachten

in week 2 van november worden 200.000 mensen getest. 2.400 hebben klachten.

2400:2000= 1,2 = R

En de exacte berekening van R is nou ook weer niet zo belangrijk. Ik heb er spijt van dat ik dit als ‘casus belli’ heb genomen ….

Als we even uitzoomen:

– we hebben toch besmettingen? Of die nou snel toenemen, of afnemen, het probleem is niet weg en we moeten er iets aan doen. Wat zitten we nou toch vliegen af te vangen?

– Wat is het nut van alle druktemakerij en beledigingen door De Hond? Stel nu dat hij gelijk heeft, dat het R-getal geflatteerd is. Hadden we dan van een lockdown moeten afzien? Hij zegt dat we een lockdown ‘in worden gemanipuleerd.’ Maar welke politicus zou nu zo’n impopulaire beslissing willen nemen? Dit is toch niet logisch?

– En welke politicus zou het risico nemen om zo’n impopulaire beslissing te nemen op basis van ondeugdelijk onderzoek?

– Het RIVM dan? Wat voor belang hebben die bij een lockdown?

Ik kom telkens weer tot de conclusie: het Nederlandse beleid is in grote lijnen hetzelfde als dat van tientallen Westerse, hoogontwikkelde landen. Al die overheden hebben toegewijde, intelligente ambtenaren en advies van honderden medische en statistieke specialisten. Als ze allemaal tot dezelfde conclusie komen, hoe groot is dan de kans dat ik iets weet dat zij nog niet hebben ontdekt?

– Zie het verhaal van Brankovic vandaag op www.debicker.eu. In Azië zijn ze veel succesvoller. Waarom? Wij zijn decadent en verwend.

– Het enige wat je zou kunnen zeggen – met Brankovic – is dat we elkaar in het Westen nog veel meer de stuipen op het lijf moeten jagen.